ESKİ BİR TAPINAK YAZISI

 

Gürültü, patırtının ortasında sükunetle dolaş; sessizliğin içinde huzur
bulunduğunu unutma. Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe
herkesle dost olmaya çalış.Sana bir kötülük yapıldığında
verebileceğin en iyi karşılık unutmak olsun.
 
Bağışla ve unut. Ama kimseye teslim olma, içten ol; telaşsız, kısa ve açık
seçik konuş. Başkalarına da kulak ver. Aptal ve cahil oldukları zaman bile
dinle onları; çünkü dünyada herkesin anlatacak bir öyküsü vardır.
 
Yalnız planların değil, başarılarının da tadını çıkarmaya çalış. İşinle ne
kadar küçük olursa olsun ilgilen; hayattaki dayanağın odur. Seveceğin bir iş
seçersen, yaşamında bir an bile çalışmış ve yorulmuş olmazsın. İşini öyle
sev ki, başarıların, bedenini ve yüreğini güçlendirirken verdiklerinle de
yepyeni hayatlar başlatmış olacaksın.
 
Olduğun gibi görün ve göründüğün gibi ol. Sevmediğin zaman sever gibi yapma.
Çevrene önerilerde bulun ama hükmetme. İnsanları yargılarsan onları sevmeye
zamanın kalmaz. Ve unutma ki, insanlığın yüzyıllardır öğrendikleri, sonsuz
uzunlukta bir kumsaldaki tek bir kum taneciğinden daha fazla değildir.
 
Aşka burun kıvırma sakın; o çöl ortasındaki yemyeşil bir bahçedir. O bahçeye
layık bir bahçıvan olmak için her bitkinin sürekli bakıma ihtiyacı olduğunu
unutma.
 
Kaybetmeyi ahlaksız bir kazanca tercih et. İlkinin acısı bir an, ötekinin
vicdan azabı bir ömür boyu sürer. Bazı idealler o kadar değerlidir ki, o yolda
mağlup olman bile zafer sayılır. Bu dünyada bırakabileceğin en iyi miras
dürüstlüktür.
 
Yılların geçmesine öfkelenme; geçliğine yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et
geçmişe. Yapamayacağın şeylerin yapabileceklerini engellemesine izin verme.
Rüzgarın yönünü değiştiremediğin zaman, yelkenlerini rüzgara göre ayarla.
Çünkü dünya, karşılaştığın fırtınalarla değil, gemiyi limana getirip
getiremediğinle ilgilenir. Arasıra isyana yönelecek olsan da hatırla ki,
evreni yargılamak imkansızdır. Onun için kavgalarını sürdürürken bile kendi
kendinle barış içinde ol.
 
Hatırlar mısın doğduğun zamanları: Sen ağlarken herkes sevinçle gülüşüyordu.
Öyle bir ömür geçir ki, herkes ağlasın öldüğünde, sen mutlulukla gülümse.
Sabırlı, sevecen, erdemli ol. Eninde sonunda bütün servetin sensin. Görmeye
çalış ki, bütün pisliğine ve kalleşliğine rağmen dünya yine de insanoğlunun
biricik güzel mekanıdır.

ALBaTRoS